Gainean dugu uda eta gainean ditugu Xanjuandeiko festak nahiz hemendik kanpoko herri askotako txoznaguneak. Gurean egiten diren festetan badira festak auzolanean antolatzeko lan handia egiten duten batzordeak, bai Xanjuandein, Urrestillan nahiz Azpeitiko Marea Arroxan. Lehen biak antolaketak amaitzen ari direla ikusita (hala komeni behintzet jejeje), hirugarrenari heldu nahi nioke, bertako funtzionamenduari nahiz bere gaineko hausnarketari ekarpena egiteko intentzioz (heure ustez…). Segi letzen!
Badator beterratako txapelketie. Herriko gazte askok señalautako txapelketie. Gure kuadrillie onena dala demostratzeko txapelketie. Sasi guztiyen gañetik eta kontraiuen belaunen aurretik kopie altxatzeko goguekin eote gean txapelketie. Segi letzen!
Euskal Herrian urte luzetako aldarria izan da okupazioarena eta hamaika proiekturentzako oinarriak jartzeko balio izan dute: irrati libre (Hala Bedi, KK in Zona…), gaztetxe nahiz etxebizitza funtzioa hartu duten proiektu ugari ikusi ditugu, bakoitza bere planteamendu eta helburuekin. Okupazioak burgesiaren legeak gainditzen dituela garbi ikusten dugu, horregatik kriminalizatu izan dira okupa mugimenduak eta horregatik jasan behar izan dute jasan duten errepresioa.
Okupazioa burgesiaren jabetza pribatuaren aurkako erasotzat ulertu behar dugu, zeinak bere interesetarako erabiltzen dituen etxeak, eraikinak, fabrikak edota lurrak. Burgesia prozesu produktiboen jabe den klase soziala da, eta bereak izango dira (langileen lanarekin) eraikitzen dituzten eraikin guztiak zein horren gainean ematen den produkzioa (adibidez, fabrika, bertako makinak eta bertan sortzen diren produktuak). Langileak, berriz, ez du horrelako bitartekorik, eta etxebizitza, jana, arropa edota bestelako edozein beharrizan ase ahal izateko, bitarteko produktiboen jabetza duen bati saldu beharko dio bere burua, honek esplotatu dezan: batak, biziraun dezan, bestearen aberastasuna sortuko du. Segi letzen!
Bertsiyo gaue deituiez atea dan bideuek zurrumurru haundiye eragin du majiña bat bazterretan. Kritikie eiten lelena Loiolako Biltegiko Animalisten Elkartea-ko kuadrillatxue izen da, olluei mikrofonue aurrea atea izenaz kejau die hauek: “ez al duzue ikusten mikro aurrean ez direla ondo sentitzen? Badakigu bertsio gaua data garrantzitsua dela, eta mundua bertsioen bueltan mugitzen den garaiotan, geuk ere parte hartuko dugu hegemonia lortzeko, baina utzi oiloak bakean geuk akabatu bitartean”. Hala idatzi debe iñok irakurtze eztun kontulepo blogien, beste iñun eztitubela onartzen da.
Halare bideuen azaltzean ollo punkiyek esan du erabaki propiyoz azaldu zala bea hor, plaza-ollue omen dala bea, plazan ondo sentitzeala ta beake parte hartu nahiko lukela bertsiyo gauien. Kantautore bezela Lenito BERTXIOundi izenakin jungoala, ta kantuere aukerauta omen dauke (beyen dakezue linke).
Arnaldo Otegirire etzayo geyegi gustau gaztetxien ekimen hau, bertsiyuen asuntue beai kopiautako idea bat dala esan omen diyo bere lorituei: “No hay derecho, joder! Ahora que yo versiono a Ibarretxe van y me plagian, voy a denunciarlos!”.
Otegi ezta honen harira erten dan politiko bakarra izen ta Azpeitiko alkatiere posizionatzea behertuta ikusi omen da sokamuturrien pasautakuek kontatzea ez bezela. Diru laguntzaik ez omen du jarriko baño beai geyen gustatze zakon era lagunduko omen diyo gaztetxiei: Twitterreko BERTXIO baten bidez, haiñ zuzen.
Natulekuek pozarren hartu due notiziye ta BECeko txapelketiei hemendik aurrea “Bertsio Txapelketa Nagusiye” hotseingo zako Azpeitiyen. Gañea uztarrian bidez eskerrak eman dixkiyo gaztetxiei, “EZ HAI IZEN OLLOBUSTIYE” ibilli duelako bideuen, beaien proiektue fruituek ematen ai dala ikustiek poz emateiobela esanez.
Eztakit jende askok ingoun parre, “bakarren bati graziye in BER TZIOk!” pentsatzet neuretzako, baño bueno, umore saiakera bat zan ta espero iñor ez sentitzie minduta, barkaizue bestela. Azkenien sarrerie hutsik laga baño hobe nun denbora pixke honen inBERTSIYUE inda. Batemat entretenitzeko baliyoko zulakuen…
Blog honetan aipatu izan da gizartearen harreman kapitalistak norbanakoen harremanetan ere birproduzitzen direla. Harreman kapitalisten erreprodukzio hori jarduera fisikoen munduan ikusarazten saiatu izan naiz batzuetan orain arte, eta gaurkoan ere, gizartea eta jarduera fisikoak elkarren islada direla azaltzen saiatuko naiz.
Euskal kultura ardatz hartuta egin nahi nuke azterketa hau, non kapitalismoaren bilakaeran bertan jarduera fisikoen ohiturak ere eraldatzen joan diren. Euskal kultura tradizionaletik hona asko aldatu dira gauzak. Garai batean, baserrietan rolak guztiz bereizita zeudela esan daiteke: gizonek dirua etxera ekartzen zuten; emakumeek etxea eta etxekoak zaintzen zituzten.
“Batzuk egun batez borrokatzen dute, jende ona da hori.Urtebetez borrokatzen dutenak ere badaude, eta hauek, hobeak dira. Urte luzez borrokatzen dutenak daude, eta hauek oso onak dira. Baina badira bizitza osoan zehar borrokatzen dutenak, eta hauek ezinbestekoak dira.”Bertolt Brecht
Askotan galdetu diogu geure buruari eskolak zertarako balio ote duen. Kontua da guri ezer askorako balio ez badigu ere, beste batzuei askorako balio diela. Bertan erreproduziarazi izan dizkigute gizartearen funtzionamendua eta baloreak. Hori da hezkuntza, gizartean funtzionatzen ikasteko prozesua. Hezkuntza hainbat eremutan ematen da ordea, edo gauden eremu guztietan, hobeto esanda. Baina, ez da hezkuntza bera jasotzen eremu guztietan.
Eskola kirola aldaketa ugari ari da jasaten azken urteetan. Gure garaian berehala banantzen gintuzten mutilen eta nesken taldetan saskibaloi nahiz futboleko eskolarteko txapelketetan parte hartzeko. Gaur egun, ordea, gero eta herri gehiagotan ari dira eredu mistoa indartzen hezkidetzara bidean eta neska-mutilak elkarrekin ikusi ditzakegu txapelketa hauetan parte hartzen.
Hala ere, zenbaiti lehen begiradan logikoa eta positiboa iruditu arren, bada honen aurka agertu denik ere, eta ez naiz gizon-emakume tradizionalei buruz ari soilik, hezkidetzan sakondu nahi duten ikerlariei buruz baizik. Izan ere, elkarbizitzan sakontzeko eta mugak hausteko emaniko pauso honek badirudi ez duela fruitu berezirik eman. Ez da harritzekoa honela emakumeen parte-hartzea murrizten dela ikustea, jokoaren jabe mutilak direla ikustea eta neskak baztertuta egotea.
Nekatuta gaude gizarte kapitalistan bizi garela esateaz. Nekatuta, ez dugulako gure bizitzen gaineko burujabetzarik. Nekatuta gaude gu eta gure ingurukoak behin eta berriz engainatuak direla ikusteaz. Nekatuta egongo dira lanean orduak sartzen dituztenak. Eta nekatuak egongo dira igandean Behobian parte hartuko duten guztiak. (Ze nezesidade?)
Horrenbeste korrika egitearena gaixotasun bihurtzen ari da gure herrian. Urteak dira zenbait ikerketa burgesek langileek jarduera fisikoa eginez gero euren produktibitatea igotzen zutela egiaztatu zutela. Zortzi orduko lanaldiaren ondoren, ordubeteko korrikalditxoa eta indarberrituta. Esan liteke asteburuaren eta oporren funtzio bera duela, beraz. Eta, gure osasungileek nola ez zuten ba gaixotasun hau bultzatzeaz gain gure aisia merkaturako esparru gisa aprobetxatuko?
“Futbola eta droga dira sinonimo, baloi baten atzetik mugitzen da herria Al Capone berria deitzen da Florentino.”2ZIO
Zazpi egun ditu asteak, eta horietako bost gure kartzeletan (lantegi, ikastetxe, unibertsitate…) pasa ondoren, asteburuaren zain egoten gara: gure “askatasunaren” zain. Hala ere, horrek ez du esan nahi etsaiaren hatzaparretatik ihes egiten dugunik, kapitalaren makinariak ez duelako jai-egunik urteko egun batean ere.
Bere lana egiten darrai atsedenik hartu gabe, gure denbora librean ere berak inposatutako logikan segi dezagun: parrandan drogatzen, elkarren gorputzak kontsumitzen, kapitalak nahi duena proiektatuko duten pantailak begiratzen…
Iruzkin berriak